Do tė tė dua gjithnjė
Dashuri ky vullkan i vuajtjeve shpirtėrore.
I, dashuri im. Tani jemi tė ndarė. Kėtė nuk mund ta mohoj, por njė gjė tė tillė ende nuk e besojnė sytė e mi tė kaltėrt, tė cilėt edhe pse tė pėrlotur dhe tė lodhur nga nostalgia e mungesės sate ende edhe na mbetėn pėrgjysmė pėrpilimet e planeve tė reja pėr njė ardhmėri tė lumtur. . Por jo. Kėtė nuk e besoj. Kush e di, ndoshta edhe do tė ndodhė. Dhe, nėse ndodhė, atėherė do tė isha njeriu mė i lumtur nė botė. I dashur po i shkruaj kėto vargje tė shkurtra jo pėr tė thėnė se sa tė kam dashur, sepse kėtė e di edhe vet, apo pėr tė ndėrruar mendjen tėnde, por vetėm desta tė them se unė e dashura yte e dikurshėme, edhe pas gjithė asaj qė mė bėre ende jam gjallė dhe jetoi e vetmuar nė njė skaj tė kėsaj bote tė ēuditshme.
Ende unė e gjora, tė dua, mė shumė se ēdo gjė tjetėr nė botė. Ti e di se unė gjithmonė ti pranova kėshillat e tua, ndėrsa ti kurr nuk pranove kėshillat e mia dhe pikėrisht pėr kėtė shkak nė mes heshtjes sime dhe dyshimit tėnd u formua hendeku i urrejtjes nė tė cilėn pastaj u futen plumbat e gjelozisė qė na vranė dashurinė.
Tė lutem, si nuk pate mėshirė pėr lumin e madh tė lotėve tė mi, spate mėshirė as pėr lutjet e shumta qė ti bėra? Si e shkele premtimin qė ma pate dhėnė se vetėm vdekja do tė na ndajė?! I dashur, tė them edhe njė herė unė vuaj pėr ty!
Ende mė pėrkundė hija e dorės sate nė djepin e ėndrrave. Ende jetoi nė shkėlqimin e syve tė tu, tė cilėt nga njė fotografi e varur nė mur pa ndėrprerė vėshtronė rėnkimin e dhimbjeve tė mija. Ku je, i dashur, nė kėtė moment, kur unė vuaj pėr ty? Ndoshta jeton i lumtur me dikend tjetėr dhe nėse ėshtė ashtu atėherė tė uroi fat, sepse unė nuk jam shpirtlig sikur je ti.
Tė lutem,mos u largo, mos prish dashurinė tonė, mos ma helmo jetėn!
Titulli: Do tė tė dua gjithnjė 
