Jam i heshtur pa fjalė,
se ēdo fjalė pėr ty mbaj ,
jam pa shpresė , jam pa ėndėrr,
jam pa shpirt jam pa zemėr.
Jam pa frymė e pa jetė,
sikur njė qiri duke u tret.
Urrej vetėn time,
se tė do kaq shumė,
i urrej ėndrrat,
se mė len pa gjumė,
e urrej detin,
se nga ty mė ndan,
te urrej ty,
se nuk tė kam pranė,
Dua ti ndiej nė ty nxehtėsinė ,
nė pėrqafimin tėnd vetveten gjeta,
dua tė ma kthesh dashurinė,
dhe puthjet e nxehta.
Njė gjė dua qė ta them,
mbaje nė zemėr mbaje nė mend,
kur njė shpirt tjetėr ta duash,
dashurinė tonė atij ti thuash,
tė, tė dojė aq sa tė desha unė,
as mė pak e as mė shumė.
Ti fala sytė ,ti me verbove,
ta fala zemrėn , ti ma copėtove,
ti fala ėndrrat, ti i shkatėrrove,
ta fala dashurinė, poshtė e hodhe,
sa e zbrazėt nė shpirt u tregove.