Kur bie shi ne piano,shkel kujtimi mbi te kaluaren e nje vajze qe su
rrit dot kurre.Papritur kur ne rritem harrojme ate qe kemi dashur ate
qe kemi enderruar per te vetmin fakt"Braktisje"...
Sot ika diku
larg me fluturim, dhe pashe nga larg sesi bota mbidhej behej e vogel,
perplaseshin rete,perqafoheshin shtetet me njeri -tjetrin,lumenjte
rridhin ne shtratin e njeri tjetrin cdo behesh ne nje te vetme kurse ne
su takuam kurre.Ulem,nuk mund te mbledh dot ndenjat lotet te ti shkruaj
te ta them ate qe me mundoi ne kete kohe"Dashurine"
Ulem po gjunjte ,
duart ,kembet ,trupi,me dridhet sepse se pranoj dot kurre qe ne u
ndame.Ishte dikush qe na shkaterroi dashurine, nje femer qe hyri mes
nesh dhe hodhi poshte endrren e nje femre tjeter,te nje vajze, te nje
nene qe do te donte te ishte per femijet e tu.
Sot i urrej
femrat,urrej faktit e te paturi nje shoqe ti besosh asaj qenie qe
zvarritet pa kembe e vetem e vetem te te shkaterroj ty.Nje femer eshte
gjeja me e peshtire qe mund te kem njohur,sepse ajo te prish ate qe ti
ke kohe qe mezi e nderton.Sot mos me pyet si ndihem,edhe pse dhimbja me
mundon ndoshta mendoj se kjo ishte menyra me mire per tu ndare per te
provuar sesa me do.
Fluturoj diku larg...shtetet perqafohen,rete bashkohen,lumenjte rrjedhin bashke kurse ne nuk mundem dot te ndaheshin si njerez.
Titulli: Monotoni jete... 
